Terug in Sri Lanka en bijzonder mooi Maleisie

Hallo iedereen,

Zo, ik ben even vanaf de radar geweest, but I'm back! De laatste blog is geschreven vanuit India en dat voelt alweer eeeuwen geleden! Sinds dien ben ik nu alweer drie landen verder; Sri lanka, Maleisie en nu Indonesie. Waar moet ik ooit beginnen? Misschien bij het begin.. dat lijkt me een logische volgorde.
In mijn vorige blog eindigde ik met nog twee weken te gaan in India. Vanuit het mooie strand van Goa hebben we besloten om door te reizen naar het binnenland, ofwel: Hampi! In een overvolle trein met bedden die overdag worden verdeeld in (net iets te veel) zitplekken tuffen we langzaam weg vanuit Goa. Het was onze eerste treinrit in India, maar ook geweldig om mee te maken. Het meisje naast mij is door mij nu vast een fan van; ' ik zie ik zie wat jij niet ziet' en 'het dierenspel', U kent het wel. Hampi was een hele mooie ervaring, een piepklein middeleeuws dorpje met in de omgeving ontelbaar veel ruines, rotsachtige bergen en de meest vriendelijke mensen. Het leven is hier heel simpel, maar het lijkt alsof de mensen echt gelukkig zijn en vrij leven. Vanuit Hampi namen we de nachtbus naar Chennai, een grote stad in Oost India. Hier hebben we een nacht doorgebracht en lekker bijgekomen, want de volgende dag hadden we onze vlucht; op naar Sri Lanka!

Ooh Sri Lanka, wat is het fijn om weer terug te zijn. Helaas was dit ook het moment om afscheid te nemen van Sanne. Gelijk vanuit het vliegveld nemen we bussen in tegengestelde richting, ik naar Negombo en Sanne naar Colombo. Een snelle dikke knuffel en daar ging ze dan! Zwaaiend en luchtkusjes gevend tot haar hoofdje weer door het raam ging stond ik bij de bushalte. 4 maand samen gereisd en in een keer moet je afscheid nemen. Wel even met een brok in mijn keel moet ik zeggen, maar ook snel kwam er een enthousiast gevoel in me op: op naar een nieuwe fase!! Gelukkig hoefde ik niet lang alleen te zijn, want twee dagen later mocht ik mijn lieve Lotte ophalen van het vliegveld. Anderhalf uur ijsberend en zenuwen die steeds maar meer werden kwam ze dan eindelijk de schuifdeuren uitgelopen. In het begin voelde het nog een beetje onwennig, maar wat is het weer heerlijk om samen te zijn!
Samen met Lot heb ik een hele maand rondgereisd door Sri Lanka, waar we begonnen in Upuveli, Noord Oost Sri Lanka. De buschauffeur had de sokken er goed in! Inclusief een aantal noodstops, waar dit keer zelfs de locals van opkeken. En ik kan je verzekeren, dat doen ze niet snel.. Upuveli was een heerlijke tijd aan het strand. Snorkelen, dolfijnen spotten, scooteren, lekker eten en natuurlijk lekker zonnen en zwemmen. Na Upuveli zijn we doorgereisd naar het binnenland; Sigiriya en Kandy. Ik weet nog in een vaag verleden dat ik met Bouwe een rots opklom voor 30 euro in de stromende regen, vaststaand in een file van mensen. Van je fouten moet je leren zeggen ze ook wel, want hiernaast staat net zo'n mooie rots, waar je maar zo'n 4 euro voor betaald en het uitzicht even geweldig is. Kandy was weer een erg fijn terugzien. Tijdens mijn stagetijd begonnen of eindigden veel van mijn tripjes in deze stad, en ook eigenlijk altijd bij hetzelfde restaurant. Dus zo ook deze keer hebben Lotte en ik hier drie avonden gegeten. Vanuit Kandy maakten we de beroemde treinrit naar Ella (voor mij de derde keer, maar het blijft leuk). Het was overvol in de trein, maar gelukkig wilden twee kleine meisjes wel hun stoel delen zodat wij een plekje mochten hebben. De uitzichten waren mooi, maar de ervaring is toch iets minder speciaal als je niet veel kunt zien vanuit het gangpad. In Ella hebben we ook een erg fijne tijd gehad; veel wandelen, genieten van de groene natuur en met eigen ogen bewonderen hoe thee in een fabriek wordt bewerkt. Ella was van onze beide misschien wel een van de favoriete plekjes in Sri Lanka, ondanks dat het toerisme hier ontzettend is gegroeid sinds ik er voor het laatst was. De bussen in Sri Lanka blijven een ervaring opzich. Altijd overvol, onder het genot van altijd ongeveer dezelfde deuntjes (incl video uiteraard) en twee keuzes uit buschauffeurs: roekeloos maar snel, of veilig maar saai.
Na Ella hebben we 5 nachtjes doorgebracht in Arugam Bay, dit is de surfbestemming van Sri Lanka. Hier is het een stuk toeristischer en dat was wel even wennen voor ons, maar na een tijdje hadden we ook hier onze draai goed gevonden. Heel toevallig was Sanne hier nog net toen wij aankwamen, dus nog even snel een paar uurtjes bijgekletst en toen dus echt definitief afscheid genomen. In Arugambay hebben we ook een dag gesurft, maar dat was niet de meest succelvolle ervaring. Een zee vol met surfers (ook veel beginners), waardoor echt oefenen niet echt tot z'n recht komt. Lotte heeft overigens wel geoefend met aanvaringen maken, wat resulteerde in een bezoekje aan de dokter en twee hechtingen in haar hoofd. Dus daar bleef het surfavontuur bij in Arugam Bay.
Onze laatste bestemming in Sri Lanka was Mirissa, altijd mijn lievelingsplekje tijdens mijn stageperiode. Het was hier offseason, maar alsnog was het weer prima. Een van onze dagen hier heb ik weer een bezoekje gemaakt aan mijn oude stage, Hellabeem. Nog maar een paar jongens uit mijn tijd waren er, maar al het personeel was nog gewoon aanwezig. Het was erg leuk om hier weer terug te zijn en vooral ook om het Lotte te laten zien. Toch wel vreemd dat ik op dat terrein gewoon een half jaar heb rond gelopen!

En dat was dan Sri Lanka, deze maand vloog voorbij. Het voelde erg vertrouwd om terug te zijn, ik wist hoe alles werkte en hoe je dingen het beste kon regelen. Voor mij prettig, maar ook voor Lotte! Maar nu had ik ook wel weer zin in een nieuw avontuur, een land waar ik zelf ook nog kon ontdekken, op naar Maleisie! Maleisie stond niet echt perse op onze planning, maar het was meer een genoodzaakte tussenstop omdat we maar maximaal 60 dagen in Indonesie mogen zijn. Onze eerste stop in Maleisie was Kuala Lumpur. Wauw, dat was wel weer even wennen na 5 maand zo ongeveer alleen maar door te hebben gebracht in ontwikkelingslanden. Perfect openbaar vervoer, een erg gezellige China Town en enorme winkelcentra's met alles der op en der aan. Luxe restaurant ketens en elk merk kleding wat je maar kan bedenken en: overal airco. Wat heb ik genoten van deze stad, heerlijk om gewoon rond te slenteren en me bijna te laten verleiden tot het kopen van al deze westerse dingen. Wat ik overigens niet heb gedaan, want ik blijf een skere tata natuurlijk. Vanuit KL namen we een nachtbus naar een eilandje in het Noord-Oosten van Maleisie. En lees geen gewone nachtbus, nee super deluxe met alles erop en eraan. Oh ik hou van dit land!!
Op Perhantian Island hadden we een heerlijk huisje dichtbij het strand. Aangezien het hele eiland is ingericht op duiken besloten wij ook om een ' discovery duik' te doen. Dit is een beetje geescaleerd, want 4 dagen later hadden we onze PADI binnen! Het was hier wel de plek om dit te doen, het duiken is prachtig en relatief goedkoop vergeleken met andere plekken in Azie. En wat hebben we ervan genoten! Onder water is alles stil en is het enige wat je hoeft te doen opzoek gaan naar mooie visjes, heerlijk! Na een super leuke tijd op Perhentian, waar we ook leuke mensen hebben ontmoet, nemen we weer de nachtbus terug naar KL. Deze keer geen hotelletje in China Town, nee een appartement via Air Bnb in een enorme flat met infinity pool (een zwembad op het dakterras met uitzicht over de hele stad)(jup, best cool!!)!!

Vroeg in de ochtend waren we alweer op het vliegveld te vinden, want onze vlucht ging naar Sumatra! We vlogen naar Medan, de hoofdstad, maar besloten hier niet te blijven en door te reizen. Medan is een grote, vieze stad, waar verder niet veel te beleven is. De cultuurschock van Kuala Lumpur naar hier was wel even te voelen. We komen terecht op een ongeveer spookstation, met slapende zwervers, allemaal mensen die gelijk iets van je willen en daar staat dan onze bus. Met air conditioning is ons beloofd, maar waarschijnlijk net vandaag even niet.. ofzo.. Vijf uur later en totaal bezweet komen we aan bij Lake Toba. In het midden van dit grote kratermeer is een eiland, waar we verblijven in het leuke dorpje Tuk Tuk. Vanaf de Ferry rennen we door de stromende regen en duiken we het eerste guesthouse in wat we tegenkomen. En laat dit toevallig nou ook gelijk een heerlijke plek te zijn, aan het meer. We betalen zo'n 3,50 voor een kamer en ook het eten is heerlijk en heel goedkoop. Al twee dagen hebben we een scooter gehuurd en zijn we het hele eiland over getourd. Vanuit de bergen heb je een prachtig uitzicht over het meer. Ik denk dat ik hier een lunch heb gehad met het meest geweldige uitzicht wat ik ooit heb gezien, echt prachtig. MAPS zei dat je een mooi rondje kan rijden naar het zuiden en dan via een land door het binnenland terug. Eenmaal aangekomen bij het begin denken we: 'is dit de weg?'. Een zandweg vol met grote stenen recht omhoog. Een local verteld ons deze twee opties: 'deze weg nemen (40km) of weer helemaal terug over de gewonen weg (80 km)'. Mijn avontuurlijke brein schiet aan en dus daar gaan we, recht zo die gaat! Hortend en stotend, door de modder en alle keien ontwijkend komen we twee uur later dan eindelijk weer een afvalt weg tegen. De locals onderweg zullen ons wel stoer hebben gevonden, en dat vond ik zelf ook wel, maar ik was toch erg blij toen we er eindelijk waren.
Na vijf dagen op Samosir eiland trekken we morgen door naar Bukit Lawang, hier zullen we een jungle tocht maken en hopelijk veel Orang Oetangs spotten!

We hebben er zin in!