Van stoffig Kathmandu tot Pokhara’s rust
Door: Jeske
Blijf op de hoogte en volg Jeske
11 Februari 2018 | Nepal, Kathmandu
En daar was ie dan, de eerste blog van mijn reis! We zijn nu zes dagen in Nepal, maar om eerlijk te zijn voelt het al alsof we hier een maand zitten. Vanaf minuut een word je gelijk al op de proef gesteld door de opdringerige taxi chauffeurs op het vliegveld, het verkeer wat elkaar links en rechts inhaald en alle drukte van mensen die op straat hun dingen doen. En nu moet ik ook zeggen dat ik er vanaf minuut een meteen al weer inzat; deste gekker deste interessanter! De reis opzich was al een avontuur met 8 uur overstap in de nacht in Delhi en Sanne’s tas die na drie uur wachten bij een baggage counter niet in het vliegtuig bleek te zitten. Eenmaal aangekomen in Kathmandu moesten we aangeven bij de maatschappij dat de tas er niet was. Zoals al verwacht hadden ze geen mooie officiele papieren, maar het mannetje achter zijn bureautje van 1 bij 1 pakte even zijn mooie Action kladblokje erbij en begon Sanne’s gegevens op te schrijven. Na het uitwisselen van telefoonnummers beloofde hij dat de tas absoluut morgen zou komen en dan zou bellen! Helaas achteraf bleek toch dat je soms deze beloftes ietwat in twijfel moet nemen, maar dan uiteindelijk na drie dagen te hebben gebivakeerd op het vliegveld, kwam de tas toch aan. Misschien is het wel goed dat dit gelijk even in het begin gebeurde, want het maakt je gelijk weer bewust hoe alert en assertief, zovel mogelijk, je moet zijn bij de ‘ ja knikken, maar nee bedoelen’ cultuur.
Oke, dat was dan het stukje uit de novel ‘ the lost backpack’, now back to Kathmandu! Want wauw, die lucht hier! Door de overload aan auto’s en brommers, de grotendeels nog onverharde wegen en daarbij de lekker mix van smog maakt het hier niet altijd even lekker om te ademen. Ik moet daarbij mijn ietwat oordelende aanname over het gebruik van de bekende japanse klinische mondkapjes intrekken, maar alsnog geef toe.. het ziet er toch ook wel wat sukkelig uit. De eerste twee nachten hadden we geboekt in een hostel in Thamel; het toeristische ‘ walhalla’ van Kathmandu. Het hostel was weer een goed voorbeeld van hoe mooi je het op een site kan laten lijken in vergelijking met de realiteit. Maar goed, we hebben heerlijk geslapen, dus aan de bedden lag het niet! Van dat toeristische walhalla is trouwens nog niet zoveel te merken. Het is nog laagseizoen en dat is ook goed te merken. De kleine straatjes van Thamel zitten vol met leuke barretjes en kledingwinkeltjes, maar de toeristen ontbreken op het moment nog. Dat is ook de reden dat we na drie nachten in Thamel zijn verplaatst naar een ander Hostel, iets verder naar een buitenwijk. Het hostel was gelegen naast de beroemde Monkey Temple, oftewel Swayambunat. Na een klim omhoog naar de tempel was een prachtig uitzicht te zien over Kathmandu. Pas dan zie je ook hoe ongelofelijk groot deze stad is. Zover je kon kijken, was alleen maar bebouwing te zien. Locals vertellen ook hoe ongelofelijk veel de stad in gegroeid in de afgelopen tijd. 15 jaar geleden was de grond van de wijk van het hostel alleen nog maar bedekt met rijstvelden, en nu is er geen groen stukje meer over. Na een gezellige avond in het hostel met nog drie andere backpackers besluiten we de volgende dag door te reizen naar Pokhara, ook wel bekend als dѐ plek in Nepal om te relaxen. Na vijf dagen Kathmandu besef je ook wel dat dat genoeg is voor zo’n stad en dat je erg toe bent aan de bergen en de natuur. De eigenaar van het hostel vertelde ons dat de beste en comfortabelste manier om naar Pokhara te reizen met een minibusje was. Ik ben bekend met de term: Nepalese bussen zitten nooit vol, maar nu heb ik dat ook werkelijk lijfelijk ervaren! Wij hadden het allerbeste ticket gekregen, op de achterste rij van het busje, tenminste als je wat van actie houdt. De buschauffeur lijkt weinig rekening te houden met de vele kuilen in de weg, en dat hebben mijn organen gemerkt. Gelukkig waren we allebij niet wagenziek, opzich al een wonder. En ohja, klein detail.. op de achterbank was plek voor 4 ‘ smalle kontjes’ , maar op het laatste moment werd nog even besloten dat daar nog wel een kontje bij kon. Alles voor exta passagiers natuurlijk! Nu moet ik zeggen dat het ook best gezellig was en dat ik me prima heb vermaakt. Na 7,5 uur kwamen we dan eindelijk aan in Pokhara en vonden we gelijk het hostel wat we ook in gedachten hadden. Een hippie achtig plekje met een mooie tuin, hangmatten en een slackline, perfect! We hebben hier nu twee nachten geslapen en het is ultiem genieten! Door het laagseizoen hebben we geluk dat we de enige twee personen op een zespersoons kamer zijn en daar komt bij dat één nacht slapen even duur als een tarwebrood bij Bakkerij Boonstra, dus dat is BG!
Just like they say, Pokhara is chill! De mensen willen over het algemeen minder van je en het verkeer is opvallend rustiger. Ook ligt Pokhara aan een heel mooi meer. Het uitzicht met de bergen op de achtergrond en daarbij de vele paragliders die rustig in de lucht zweven, is eigenlijk best wel gaaf. Het ‘ nachtleven’ van Nepal is gister ook goed ingeluid samen met een Engelse jongen die we eerder die dag hadden ontmoet en twee Nederlandse jongens uit Enkhuizen. Het was een erg gezellige avond in de altijd drukke bar genaamd ‘ Busy Bee’! Na het betalen van de rekening van de cocktails die we hadden gedronken had ik toch wel een beetje pijn in mijn hart als je bedenkt dat je daar ook 5 dagen van kan overnachten. Maar goed, de skeere backpackers mentaliteit is al zeker aanwezig! Overigens ben ik druk bezig met mijn Nepalees, wat vaak wel in goede aarde valt bij de mensen. De vriendelijkheid en de wil om te helpen valt sowieso enorm op, het zijn echt schatjes allemaa!. In Kathmandu heb je soms het gevoel dat ze een gesprek met je aangaan en ook echt iets van je willen, maar buiten het toeristische gebied is dat gelijk al heel anders. Ook hier in Pokhara is dat een erg groot verschil. De mensen zijn veel meer relaxed en zetten gelijk hun grootste glimlach op zodra ze je zien.
De komende dagen zullen we nog even lekker van Pokhara genieten en wellicht het gebied per boot en fiets verkennen. En natuurlijk moeten we onze wandelschoenen alvast even testen, want binnenkort zullen we beginnen aan de Annapurna circuit tocht van ongeveer 16 dagen. Nu voelt het nog helemaal niet alsof we zo snel al zo’n grote inspanning gaan leveren, maar ik heb er ongelofelijk veel zin in en kan niet wachten op de mooiste zonsondergangen die ik denk ik ooit heb gezien met de Himalaya op de achtergrond.
Leuk om jullie allemaal even op de hoogte te stellen van mijn avonturen hier! Waarschijnlijk zal de volgende blog iets langer op zich laten wachten omdat de tocht er tussen zit, maar ik beloof jullie dat ik dan met mooie verhalen zal komen!!
Namaste, en tot later!
Oke, dat was dan het stukje uit de novel ‘ the lost backpack’, now back to Kathmandu! Want wauw, die lucht hier! Door de overload aan auto’s en brommers, de grotendeels nog onverharde wegen en daarbij de lekker mix van smog maakt het hier niet altijd even lekker om te ademen. Ik moet daarbij mijn ietwat oordelende aanname over het gebruik van de bekende japanse klinische mondkapjes intrekken, maar alsnog geef toe.. het ziet er toch ook wel wat sukkelig uit. De eerste twee nachten hadden we geboekt in een hostel in Thamel; het toeristische ‘ walhalla’ van Kathmandu. Het hostel was weer een goed voorbeeld van hoe mooi je het op een site kan laten lijken in vergelijking met de realiteit. Maar goed, we hebben heerlijk geslapen, dus aan de bedden lag het niet! Van dat toeristische walhalla is trouwens nog niet zoveel te merken. Het is nog laagseizoen en dat is ook goed te merken. De kleine straatjes van Thamel zitten vol met leuke barretjes en kledingwinkeltjes, maar de toeristen ontbreken op het moment nog. Dat is ook de reden dat we na drie nachten in Thamel zijn verplaatst naar een ander Hostel, iets verder naar een buitenwijk. Het hostel was gelegen naast de beroemde Monkey Temple, oftewel Swayambunat. Na een klim omhoog naar de tempel was een prachtig uitzicht te zien over Kathmandu. Pas dan zie je ook hoe ongelofelijk groot deze stad is. Zover je kon kijken, was alleen maar bebouwing te zien. Locals vertellen ook hoe ongelofelijk veel de stad in gegroeid in de afgelopen tijd. 15 jaar geleden was de grond van de wijk van het hostel alleen nog maar bedekt met rijstvelden, en nu is er geen groen stukje meer over. Na een gezellige avond in het hostel met nog drie andere backpackers besluiten we de volgende dag door te reizen naar Pokhara, ook wel bekend als dѐ plek in Nepal om te relaxen. Na vijf dagen Kathmandu besef je ook wel dat dat genoeg is voor zo’n stad en dat je erg toe bent aan de bergen en de natuur. De eigenaar van het hostel vertelde ons dat de beste en comfortabelste manier om naar Pokhara te reizen met een minibusje was. Ik ben bekend met de term: Nepalese bussen zitten nooit vol, maar nu heb ik dat ook werkelijk lijfelijk ervaren! Wij hadden het allerbeste ticket gekregen, op de achterste rij van het busje, tenminste als je wat van actie houdt. De buschauffeur lijkt weinig rekening te houden met de vele kuilen in de weg, en dat hebben mijn organen gemerkt. Gelukkig waren we allebij niet wagenziek, opzich al een wonder. En ohja, klein detail.. op de achterbank was plek voor 4 ‘ smalle kontjes’ , maar op het laatste moment werd nog even besloten dat daar nog wel een kontje bij kon. Alles voor exta passagiers natuurlijk! Nu moet ik zeggen dat het ook best gezellig was en dat ik me prima heb vermaakt. Na 7,5 uur kwamen we dan eindelijk aan in Pokhara en vonden we gelijk het hostel wat we ook in gedachten hadden. Een hippie achtig plekje met een mooie tuin, hangmatten en een slackline, perfect! We hebben hier nu twee nachten geslapen en het is ultiem genieten! Door het laagseizoen hebben we geluk dat we de enige twee personen op een zespersoons kamer zijn en daar komt bij dat één nacht slapen even duur als een tarwebrood bij Bakkerij Boonstra, dus dat is BG!
Just like they say, Pokhara is chill! De mensen willen over het algemeen minder van je en het verkeer is opvallend rustiger. Ook ligt Pokhara aan een heel mooi meer. Het uitzicht met de bergen op de achtergrond en daarbij de vele paragliders die rustig in de lucht zweven, is eigenlijk best wel gaaf. Het ‘ nachtleven’ van Nepal is gister ook goed ingeluid samen met een Engelse jongen die we eerder die dag hadden ontmoet en twee Nederlandse jongens uit Enkhuizen. Het was een erg gezellige avond in de altijd drukke bar genaamd ‘ Busy Bee’! Na het betalen van de rekening van de cocktails die we hadden gedronken had ik toch wel een beetje pijn in mijn hart als je bedenkt dat je daar ook 5 dagen van kan overnachten. Maar goed, de skeere backpackers mentaliteit is al zeker aanwezig! Overigens ben ik druk bezig met mijn Nepalees, wat vaak wel in goede aarde valt bij de mensen. De vriendelijkheid en de wil om te helpen valt sowieso enorm op, het zijn echt schatjes allemaa!. In Kathmandu heb je soms het gevoel dat ze een gesprek met je aangaan en ook echt iets van je willen, maar buiten het toeristische gebied is dat gelijk al heel anders. Ook hier in Pokhara is dat een erg groot verschil. De mensen zijn veel meer relaxed en zetten gelijk hun grootste glimlach op zodra ze je zien.
De komende dagen zullen we nog even lekker van Pokhara genieten en wellicht het gebied per boot en fiets verkennen. En natuurlijk moeten we onze wandelschoenen alvast even testen, want binnenkort zullen we beginnen aan de Annapurna circuit tocht van ongeveer 16 dagen. Nu voelt het nog helemaal niet alsof we zo snel al zo’n grote inspanning gaan leveren, maar ik heb er ongelofelijk veel zin in en kan niet wachten op de mooiste zonsondergangen die ik denk ik ooit heb gezien met de Himalaya op de achtergrond.
Leuk om jullie allemaal even op de hoogte te stellen van mijn avonturen hier! Waarschijnlijk zal de volgende blog iets langer op zich laten wachten omdat de tocht er tussen zit, maar ik beloof jullie dat ik dan met mooie verhalen zal komen!!
Namaste, en tot later!
-
11 Februari 2018 - 09:07
Henriëtte :
Hé Jeske,
Moai om wat fan dy te hearen. Ik sit lekker foar de tillefyzje en wy ha juster al 4 medaljes wûn mei reedriden en no de 5 km mannen dat it wurd foar my in prachtiche 2 wiken mei de olympyske spelen. Kin suver net wurkje dat der sil wol wat opnommen wurde matte helaas. Mar der nei lekker mei Sanne El der op út en der ha ik ek super sin oan. Do súkses mei de tocht dat sil wol prachtich wurde mar ek wol ôfsjen tink ik. Bin benijd nei de foto's. Folle plesier mat no stopje want it reedriden begjint wer. Oant letter xxx -
11 Februari 2018 - 09:25
Bouwe:
Hé Jes,
Henriette is de earste, mar sulver is ek knap!
Wat skriewst wer lekker maklik.
Hast echt fan dyn broer!
De earste wike is al wer foarby.
Wy sille sa sjen hoe Kramer en Bloemen it dogge.
Sykje mar WiFi, dan kinst it sjen!
Sanne en do, meitsje mar in lekkere wen-start.
Dikke aai en baay! -
11 Februari 2018 - 11:42
Bert:
Ha Jeske! Heel anders dan Sri Lanka he?
Leuke avonturen al meegemaakt en een fantastisch uitzicht op Annapurna!
Ik ben benieuwd hoe je het in de bergen gaat vinden!
Heel veel plezier! -
11 Februari 2018 - 13:47
Rintsje:
Hoi Jeskee,
Leuk verhaal, je kunt het mooi op papier zetten. Lekker druk dus in Katmandu, zal wel steeds gekker worden.
Mooi dat je nu in Phokara bent, lekker relaxen en genieten. Het is dus nu al mogelijk om de Annaphurna circuit te doen, ik dacht dat dat pas in maart April kon. Ben benieuw naar je volgende verslag, veel succes en maak maar mooie foto's'.
Groetnis Rintsje -
11 Februari 2018 - 19:13
Hennie:
hoi Jeske, mooi ferhaal!! dikke tuuuuuuut! -
12 Februari 2018 - 08:11
Jeske De Boer:
Wat leuk om jullie reacties te lezen!
@Rintsje, ja klopt het officiële seizoen start in maart! Maar om de drukte te ontlopen gaan we al eerder starten! Het is iets kouder wellicht nu, maar de nodige inkopen zijn al gedaan! :) -
12 Februari 2018 - 11:01
Aniek:
Leuk al die vlaggetjes, wie was er jarig? -
12 Februari 2018 - 11:13
Maaike:
wauw jessie, al heel wat meegemaakt zo te lezen!
geniet ervan meid :) -
12 Februari 2018 - 17:03
Anja:
Ah,t was weer smullen van jou verhaal. Ben het boek KI aan het lezen en dat beschrijft de Himalaya en de monniken die er wonen. Mooi!
Geniet er van Jeske en ik kijk nu al weer uit naar de volgende blog!
Tut, Anja
-
13 Februari 2018 - 16:34
Nel:
He famke ,fyn dat jim yt sa leuk ha. Ek alwer hiel wat belibbe. En no de bergen yn genietsje der fan. Groetsjesut Fryslân
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
